Pazartesi, Ocak 08, 2007
İlkler
ilkler hep en önemli olmuştur. İlk bu bilgisayarımı eve getirdiğim zamanı hatırlıyorum da, tertemiz ve açtığımda şöyle derin bir nefes alıp, gülümsememi sağlamıştı. İnsan özlüyor o hissi, herşeyin ilkini özlüyor, neden ikinciler veya üçüncüler bu şekilde olmuyor, neden zamanla değer yitiriyor herşey? Peki zamanla içindeki bu heyecanın bitmemesi için yapılabilinecek bişey var mı? Hayat boyu o ilk gün ki heyecan kalabilir mi?
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)
Gizli Özne
Sürekli dönüp dönüp onun yazdıklarını okuyorum. Facebook'ta onun resimlerine bakıp duruyorum, beraber yazışmalarımızı yeniden yeniden...
-
Saatlerce yazmak istiyorum insanlar okusun ya da okumasın yazmak istiyorum. Televizyonu konu bulmak için izliyorum resmen ama beni y...
-
Nedense canım sıkıldıkça yazıyorum ve sonuçta sizin de canınızı sıkacak bir şeyler yazmış oluyorum. Biraz kitap okuyayım dedim, kita...
-
Endüstriyel tasarım bölümüne girmek için olan sınavın olduğu gün bahçede durmuş insanları izliyordum, kimisi moda, kimisi iletişim, ...