Pazartesi, Ocak 08, 2007

İlkler

        ilkler hep en önemli olmuştur. İlk bu bilgisayarımı eve getirdiğim zamanı hatırlıyorum da, tertemiz ve açtığımda şöyle derin bir nefes alıp, gülümsememi sağlamıştı. İnsan özlüyor o hissi, herşeyin ilkini özlüyor, neden ikinciler veya üçüncüler bu şekilde olmuyor, neden zamanla değer yitiriyor herşey? Peki zamanla içindeki bu heyecanın bitmemesi için yapılabilinecek bişey var mı? Hayat boyu o ilk gün ki heyecan kalabilir mi?

Gizli Özne

Sürekli dönüp dönüp onun yazdıklarını okuyorum. Facebook'ta onun resimlerine bakıp duruyorum, beraber yazışmalarımızı yeniden yeniden...